Ale szopka!

Święta, święta i po świętach. Ba... nawet po Nowym Roku i Trzech Królach. Szanowna Redakcja z rozrzewnieniem będzie wspominać wolny od wszelkiej pracy czas. Święta w mieście. Mniam. Cud miód malina. Wspaniałości. Jakże uwielbia, Szanowna, szwendać się po mieście i oglądać błyszczące wystawy i rozświetlone drzewa w rynku. Jak szalona leci do wystawy ze świdnicką szopką, bo to jej uciecha doroczna/coroczna. Z uwielbieniem wielkim patrzy na ten cud stworzenia... nie wiadomo kogo. Pewnie ktoś wie, ale Szanowna ma to gdzieś... Szopka świdnicka to jest jakiś ewenement na skalę światową chyba. Czy ktoś, gdzieś by na to wpadł? Że Jezusek w odstawkę w szopce, bo świdniccy prominenci muszą się w szopce znaleźć? Nikt na to nie wpadł, cha! Tylko u nas taka kreatywność, cha! Szanowna z głośnymi oznakami radości ogląda co roku jak z szopki wyskakuje raz prezydent miasta, po czym biskup, potem jeszcze jakiś co go nikt z pospólstwa nie zna ale on sam czuje się wielki, a to radna zrobi hyc z okienka, a to inni ważni wielcy tak wyskakują raz po raz nad mini mini szopunią gdzie Jezusek, Maryja i Józef stoją nieruchomo. Ale co tam. Oni najmniej ważni. Taką śliczniunią mamy, ruchomą szopkę... taką amerykanską...

Szanowna zawsze radosna odchodzi od wystawy, naładowana dobrym nastrojem świątecznym. I tak z Wami się chce podzielić... Idźcie za rok! Patrzajcie i podziwiajcie! Mówi Wam Szanowna, nastrój po takim widowisku bombowy, hi hi...

I bez zdjęcia będzie... hi hi... pójdziecie za rok - zobaczycie...